Σ’ αυτό το «Νησί των Ανέμων» δίνουν το ραντεβού τους οι γκλαμουράτοι, τα ψώνια, αλλά και οι... «βίζιτες» της Αθήνας.

Μύκονος... Παράδεισος ή Κόλαση;
ΔΕΝ υπάρχει εφημερίδα, περιοδικό, κανάλι, ραδιόφωνο που να μη σου μιλάει για τον... θρύλο «Μύκονος»!
Υστερία των ΜΜΕ για το νησί του Αιόλου (ίσως και του... Διαβόλου). Θα επαναλάβω σήμερα παλαιότερο άρθρο μου - ρεπορτάζ, που αποκαλύπτει και την άλλη, θλιβερή πλευρά του...
θρυλικού νησιού:
Ο ΜΥΘΟΣ της Μυκόνου έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Το νησί του Αιόλου έγινε η φαντασίωση, το όνειρο κάθε μικροαστού ή απλώς αστού νεοέλληνα. Και ο κρυφός του πόθος να βρεθεί εκεί και να ζήσει αυτή τη φαντασίωση...
Μια φαντασίωση με πολύ έρωτα, πολύ σεξ -ομαλό ή ανώμαλο- και βέβαια μια ατέλειωτη γκλαμουριά.
Στη φαντασία του αστού, η Μύκονος είναι ένας σύγχρονος Παράδεισος! Αυτή τη φανταστική εικόνα δίνουν, μέρα - νύχτα, όλα τα ΜΜΕ...
...Σ’ αυτό το «Νησί των Ανέμων» δίνουν το ραντεβού τους οι γκλαμουράτοι, τα ψώνια, αλλά και οι... «βίζιτες» της Αθήνας...
...Και βέβαια η Μύκονος είναι, ως γνωστόν, η... μητρόπολη των ανά την υφήλιο... ΠΙΣΩΓΛΕΝΤΗΔΩΝ!..
***
ΟΝΕΙΡΟ, λοιπόν, κάθε Ελληνίδας και Ελληνα, ιδίως της υπαίθρου χώρας, είναι να βρεθεί στο διαβόητο νησί...
...Κάθε Μήτσος της Ανω Ραχούλας και κάθε Μαριγώ της Κάτω Ρεματιάς έναν σκοπό έχουν τάξει στη ζωή τους: Να βρεθούν στη Μύκονο, πλάι στη... Μενεγάκη, στον Παντζόπουλο, στη Μακρυπούλια, στον Αρναούτογλου... Και να ξενυχτήσει ξεφαντώνοντας!..
***
ΠΩΣ να φανταστούν όμως όλοι όσοι ζουν με το μυκονιάτικο όνειρο ότι πλάι στον Παράδεισο υπάρχει και η Κόλαση της Μυκόνου;
ΕΤΥΧΕ να βρεθώ πριν από δύο Σάββατα στην ονομαστή πλαζ Πάνορμος του νησιού. Ηταν μια εφιαλτική περιπέτεια για μένα και την οικογένειά μου. Μια διαδρομή στα τελευταία ένα - δύο χιλιόμετρα την κάναμε μπλοκαρισμένοι στα ακινητοποιημένα στο στενό μονοπάτι αυτοκίνητα, περίπου δύο ώρες.
Κάτω από 40 βαθμούς. Οταν φτάσαμε επιτέλους στην πλαζ, δεν υπήρχε ούτε ΕΝΑ τετραγωνικό μέτρο ελεύθερο για να στρώσουμε την πετσέτα μας. Μιλιούνια τα «ξέκωλα», οι πισωγλέντηδες, οι αεριτζήδες δήθεν γκόμενοι, η απερίγραπτη παρακμή...
...Πρώτη φορά ένιωσα τη... Λούτσα να φαντάζει με... Μαϊάμι!..
***
ΥΠΑΡΧΕΙ και η οικονομική πλευρά αυτού του μύθου που λέγεται Μύκονος.
Στα γνωστά στέκια που θα πας για φαγητό δεν καθαρίζεις με λιγότερα από 40 ευρώ το άτομο!..
Να, λοιπόν, γιατί ανέδειξα και την άλλη, την εφιαλτική πλευρά του μύθου της Μυκόνου...
...Χωρίς, βέβαια, ν’ αμφισβητώ τις φυσικές ομορφιές του αιγαιοπελαγίτικου αυτού νησιού. Αρκεί να την επισκεφθείς Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη.
Είναι πανέμορφο νησί η Μύκονος.
Η γκλαμουριά, οι «δήθεν» και οι άνθρωποι είναι που τη βρωμίζουν.
ΑΝ εξακολουθούν να σε βασανίζουν ο «μύθος» και το «όνειρο» της Μυκόνου, αναγνώστη, σκέψου και τον εφιάλτη της, την Κόλασή της...
...Και θα με θυμηθείς...
δημητρης ριζος
adesmeytos.gr
.. ...
Labels
Κοινωνία
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :