Τα πουλιά δεν γνωρίζουν σύνορα αλλά... κινδύνους

Τα πουλιά δεν γνωρίζουν σύνορα, γι΄ αυτό η δικτύωση των περιοχών που συναντούν κατά τις μεταναστευτικές τους διαδρομές είναι... πολύ σημαντική, επισημαίνει η Ρούλα Τρίγκου, συντονίστρια Ενημέρωσης-Ευαισθητοποίησης Δράσεων Διατήρησης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.Το φετινό θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστευτικών Πουλιών, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο το δεύτερο Σαββατοκύριακο του Μαΐου, έχει τον τίτλο «Δικτύωση για την προστασία των μεταναστευτικών πουλιών».Κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα προκειμένου να φτάσουν στον προορισμό τους. «Όπως κανείς πραγματοποιεί ένα μεγάλο ταξίδι, για παράδειγμα Αθήνα - Θεσσαλονίκη, κάπου θα σταματήσει για ανεφοδιασμό στο δρόμο. Το ίδιο ισχύει και για τα πουλιά, τα οποία χρειάζονται να πάρουν δυνάμεις για να συνεχίσουν», αναφέρει η κ. Τρίγκου.Οι περιοχές από όπου διέρχονται κατά τη μετανάστευσή τους λειτουργούν ως θέσεις ξεκούρασης, τροφοληψίας, αναπαραγωγής και διαχείμασης και συνδέονται όλες μεταξύ τους, μιας και αποτελούν απαραίτητους σταθμούς της μεταναστευτικής τους διαδρομής.Δυστυχώς, πολλές από τις περιοχές από τις οποίες εξαρτώνται τα πουλιά για τη μετανάστευση και επιβίωσή τους απειλούνται από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η αλλαγή στις χρήσεις γης, ηαπώλεια, η υποβάθμιση ή ο κατακερματισμός των βιοτόπων, αλλά και η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων. Μάλιστα, πολλές σημαντικές περιοχές για τα πουλιά έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές ή έχουν καταστραφεί εντελώς. Για το λόγο αυτό, η διατήρηση των εναπομεινάντων σημαντικών περιοχών για τα πουλιά είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των μεταναστευτικών πουλιών.Το φετινό θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Μεταναστευτικών Πουλιών καταδεικνύει επίσης την ανάγκη διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ κυβερνήσεων, περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων, τόσο σε επίπεδο προστασίας, για παράδειγμα των υγροτόπων, όσο και παρακολούθησης και προστασίας των πουλιών, υπογραμμίζει η κ. Τρίγκου.Δύο από τα πιο απειλούμενα είδη, ο γύπας ασπροπάρης και η νανόχηνα, αποτελούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις που χρειάζονται διασυνοριακή δικτύωση και προστασία, τονίζει η κ. Τρίγκου. Ο ασπροπάρης είναι ο μοναδικός γύπας στην Ευρώπη που μεταναστεύει. Κάθε χρόνο διανύει περισσότερα από 4.000 χιλιόμετρα για να φτάσει από την Ελλάδα στους τόπους διαχείμασης του στην Αφρική, επιστρέφοντας και πάλι την άνοιξη. Φέτος τον Απρίλιο, ένας ασπροπάρης που έφερε δορυφορικό πομπό και παρακολουθούταν εδώ και ένα χρόνο στο πλαίσιο του προγράμματος LIFE+ για τη διάσωση των τελευταίων ζευγαριών ασπροπάρη σε Ελλάδα και Βουλγαρία, έπεσε θύμα δηλητηρίασης από φόλα μόλις δύο ημέρες αφού έφτασε στην Ελλάδα.Κάθε χρόνο, λιγότερα από 30 ζευγάρια νανόχηνας, ταξιδεύουν από τα παγωμένα Έλη Βαλντάκ στη Νορβηγία μέχρι το Δέλτα του Έβρου και τη Λίμνη Κερκίνη στην Ελλάδα, μαζί με τα νεαρά τους, διανύοντας περισσότερα από 4.000 χιλιόμετρα κατά τη φθινοπωρινή μετανάστευση και άλλα τόσα κατά την εαρινή. Για τη διάσωση του πληθυσμού αυτού που βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης, οκτώ φορείς από πέντε χώρες (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Νορβηγία, Φινλανδία) καθ’ όλο το μήκος της μεταναστευτικής διαδρομής της νανόχηνας ενώνουν τις δυνάμεις τους στο Πρόγραμμα LIFE+ για την προστασία του είδους.Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία πραγματοποιεί σε καθημερινή βάση παρατήρηση πουλιών, περιβαλλοντικές περιηγήσεις και δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στον υγρότοπο της Βραυρώνας από τις 13 μέχρι τις 17 Μαΐου.ΑΜΠΕ

-->