Η διπλή τραγωδία που στοίχειωσε τη ζωή του Νίκου Κούρκουλου...
Ο αδερφός του Νίκου Κούρκουλου, Στέφανος αποκαλύπτει την διπλή τραγωδία που στοίχειωσε τη ζωή του μεγάλου και αξέχαστου αυτού Έλληνα ηθοποιού...
Ο Στέφανος Κούρκουλος πριν από τρία χρόνια μίλησε στον δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη και στο ένθετο περιοδικό εφημερίδας με τίτλο «Μικρές βιογραφίες» και του είπε πως: «Μας χώριζαν δεκαεπτά χρόνια με τον Νίκο. Μοιραία αφού χάθηκε για πάντα ο πρωτότοκος αδελφός μας ο Σπύρος, ο Νίκος έγινε για μένα όχι μόνο αδελφός αλλά και πατέρας. Ο πατέρας έλειπε από το σπίτι στο κουρείο και ο Νίκος αναπλήρωνε τα καθήκοντά του.
Αυτός είναι που μου έμαθε να σέβομαι τη γυναίκα. Αυτός είναι που μου ενστάλαξε τις βασικές αρχές για τη ζωή μου. Και ήταν τόσο αυστηρός που μια μέρα με τραβούσε ένα χιλιόμετρο από το αυτί γιατί δεν ήθελα να πάω στο σχολείο, πράξη που επανέλαβε όταν δεν του άρεσε η συμπεριφορά μου σε ένα κορίτσι».
Ο Στέφανος Κούρκουλος περιέγραψε το περιστατικό που στιγμάτισε για πάντα τις ζωές των μελών της οικογένειάς του. Ήταν το 1952 όταν ένας τυφώνας χτύπησε το πλοίο στο οποίο ταξίδευε ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας Σπύρος. Το γκαζάδικο πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Σπύρος Κούρκουλος ως τρίτος πλοίαρχος κόπηκε στα δύο ανοιχτά της Βενεζουέλας. Όλοι σώθηκαν. Από μαρτυρίες επιζώντων ο καπετάνιος πήρε μαζί του σε μια μικρή βάρκα τον δεύτερο και τρίτο πλοίαρχο μαζί και τους δύο μηχανικούς. Η βάρκα που επέβαιναν ξεβράστηκε στις ακτές τις Βενεζουέλας. Το μακάβριο θέαμα που αντίκρισαν οι κάτοικοι ήταν ανατριχιαστικό: ο καπετάνιος βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμό. Οι άλλοι δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ το ίδιο βράδυ του χαμού του αδερφού του, ο Νίκος Κούρκουλος πετάχτηκε από τον ύπνο και είπε: «Μάνα, μεγάλο κακό θα μας βρει».
Το σώμα του Σπύρου δεν βρέθηκε ποτέ. Τραγική φιγούρα, η μάνα Αυξεντία Κούρκουλου. Δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι ο γιος της ήταν νεκρός. Τον περίμενε στην πόρτα και μιλούσε για εκείνον σαν να ήταν ζωντανός. «Ο Νίκος πόνεσε πάρα πολύ για αυτόν το θάνατο. Είχανε μόνο δύο χρόνια διαφορά και λάτρευαν ο ένας τον άλλον. Αλλά σφράγισε το στόμα του και δεν μίλαγε ποτέ γι' αυτό. Ο τρίτος αδερφός μας πήγε κάποια στιγμή στην Ιταλία για να σπουδάσει. Δεν τα κατάφερε και λίγο αργότερα, όταν εγώ τελείωσα το Πολυτεχνείο, αρχίσαμε να χτίζουμε πολυκατοικίες μαζί. Στη δεύτερη πολυκατοικία που φτιάξαμε -κι ενώ εργαζόταν με τους εργάτες και μετρούσε τα τούβλα-έπεσε από την ταράτσα και σκοτώθηκε. Το δεύτερο "αστροπελέκι" στην οικογένεια. Κεραυνός εν αιθρία».
lefteria.blogspot.gr
Ο Στέφανος Κούρκουλος πριν από τρία χρόνια μίλησε στον δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη και στο ένθετο περιοδικό εφημερίδας με τίτλο «Μικρές βιογραφίες» και του είπε πως: «Μας χώριζαν δεκαεπτά χρόνια με τον Νίκο. Μοιραία αφού χάθηκε για πάντα ο πρωτότοκος αδελφός μας ο Σπύρος, ο Νίκος έγινε για μένα όχι μόνο αδελφός αλλά και πατέρας. Ο πατέρας έλειπε από το σπίτι στο κουρείο και ο Νίκος αναπλήρωνε τα καθήκοντά του.
Αυτός είναι που μου έμαθε να σέβομαι τη γυναίκα. Αυτός είναι που μου ενστάλαξε τις βασικές αρχές για τη ζωή μου. Και ήταν τόσο αυστηρός που μια μέρα με τραβούσε ένα χιλιόμετρο από το αυτί γιατί δεν ήθελα να πάω στο σχολείο, πράξη που επανέλαβε όταν δεν του άρεσε η συμπεριφορά μου σε ένα κορίτσι».
Ο Στέφανος Κούρκουλος περιέγραψε το περιστατικό που στιγμάτισε για πάντα τις ζωές των μελών της οικογένειάς του. Ήταν το 1952 όταν ένας τυφώνας χτύπησε το πλοίο στο οποίο ταξίδευε ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας Σπύρος. Το γκαζάδικο πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Σπύρος Κούρκουλος ως τρίτος πλοίαρχος κόπηκε στα δύο ανοιχτά της Βενεζουέλας. Όλοι σώθηκαν. Από μαρτυρίες επιζώντων ο καπετάνιος πήρε μαζί του σε μια μικρή βάρκα τον δεύτερο και τρίτο πλοίαρχο μαζί και τους δύο μηχανικούς. Η βάρκα που επέβαιναν ξεβράστηκε στις ακτές τις Βενεζουέλας. Το μακάβριο θέαμα που αντίκρισαν οι κάτοικοι ήταν ανατριχιαστικό: ο καπετάνιος βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμό. Οι άλλοι δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ το ίδιο βράδυ του χαμού του αδερφού του, ο Νίκος Κούρκουλος πετάχτηκε από τον ύπνο και είπε: «Μάνα, μεγάλο κακό θα μας βρει».
Το σώμα του Σπύρου δεν βρέθηκε ποτέ. Τραγική φιγούρα, η μάνα Αυξεντία Κούρκουλου. Δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι ο γιος της ήταν νεκρός. Τον περίμενε στην πόρτα και μιλούσε για εκείνον σαν να ήταν ζωντανός. «Ο Νίκος πόνεσε πάρα πολύ για αυτόν το θάνατο. Είχανε μόνο δύο χρόνια διαφορά και λάτρευαν ο ένας τον άλλον. Αλλά σφράγισε το στόμα του και δεν μίλαγε ποτέ γι' αυτό. Ο τρίτος αδερφός μας πήγε κάποια στιγμή στην Ιταλία για να σπουδάσει. Δεν τα κατάφερε και λίγο αργότερα, όταν εγώ τελείωσα το Πολυτεχνείο, αρχίσαμε να χτίζουμε πολυκατοικίες μαζί. Στη δεύτερη πολυκατοικία που φτιάξαμε -κι ενώ εργαζόταν με τους εργάτες και μετρούσε τα τούβλα-έπεσε από την ταράτσα και σκοτώθηκε. Το δεύτερο "αστροπελέκι" στην οικογένεια. Κεραυνός εν αιθρία».
lefteria.blogspot.gr
Labels
ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :