Ασμάτων ιστορίαι: ''Μισιρλού''
Το εν λόγω άζμα όταν άρχεψε την καριέρα του περί την οικουμένη ήτο ζεϊμπεκλίκι αργόν. Εκτοτες γνώρισε διασκευές με το τσουβάλι και σε διαφορετικά στυλ να πούμε , οπότε νομίζω...
πως τυγχάνει και το διασημότερον Ελληνικόν άσμα από γενέσεως. Μισιρλού πάει να πει
μουσουλμάνα γεναίκα απέ την Αίγυπτο (Μίσρ στα αράπικα, Μισίρι στα Εξελληνισμένα)
Το αργό τούτο ζεϊμπέκικον να πούμε ,πρωτοέκανε εμφάνα περί τα 1927 στην Αθήνα από την κομπανία του Δημήτρη Πατρινού μουσικού , Σμυρνιωτάκι τη καταγωγή, όπου και έσκασε μύτη στην Ελλάδα ένεκα της καταστροφής. Πλεροφορίες περαιτέρω περί του εν λόγω μουσικού, αγνοώ. Λέγεται δε
πως η μελωδία ήτο αδέσποτος, κυκλοφορούσα ευρέως στα πέρατα της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας, είτε αποτελεί ομαδική εργασία της κομπανίας , πράγμα όμως ανεξακρίβωτον την σήμερον ημέραν. Σε ότι αφορά τα λόγια ομως του άζματος, που πραγματεύονται την καψούρα ανάμεσα σε χριστιανό και μουσουλμάνα, αύτα κατοχυρώνονται στον Πατρινό , να πούμε. Το άζμα το λοιπόν, άρχεψε την
διεθνή καριέρα του κατά το 1930 από το Αμέρικα όπου και το κεκλοφόρησε με την εταιρεία του Orthophonic ο Ελληνοαμερικάνος Τίτος Δημητριάδης και κονόμησε κανονικώς. Κατά το 1941 , ένας άλλος μουσικός πάλαι Αμέρικα ,ο Νίκ Ρουμπάνης ,πασπάτεψε την μελωδία επί το ανατολικότερον και τόκανε πιο γνωστό (έτσι το γνωρίζουμε και μεις την σήμερον) κοπάνησε και τ όνομά του ως συνθέτης από κάτου, κανείς δεν αντέδρασε , που να το ξέρεις τότενες,
το οποίον πέρασε στα ''εμά'' του παντού εκτός Ελλάδος και γειά χαρά ντάν. Είναι και η εποχή των μεγάλων ορχηστρών της εποχής jazz και λοιπά εξαίσια πράγματα και η Μισιρλού πέρασε στο ρεπερτόριό τους
μ ένα άρωμα από σουίγκ αυτή τη φορά. Μπράβο και κάντε παιγνίδι μάγκες. Κατά τας αρχάς το λεπόν της δεκαετίας του 60 , κιθαρίστας ονόματι Νίκ Ντέιλ περικαλώ, το διασκεύασε
ξανά μανά κι έτσι η Μισιρλού πέρασε
στο Rock στερέωμα τούτενη τη βολά. Το 1963 δε , οι τεράστιοι Beach Boys το περιλαμβάνουν στο άλμπουμ τους «Surfin' USA» κάνοντάς το μέρος της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας. Ορέ μπερεκέτια και μεγαλεία Ταξιδιάρα κι αλανιάρα η Μισιρλού, συνεχίζει τις τσάρκες της ανά την υφήλιο καθώς γένετε και πάλι επιτυχία
τo 1994, σαν soundtrack της
διάσημης ταινίας του Κουέντιν Ταραντίνο «Pulp Fiction» (https://www.youtube.com/watch?v=EXpJAyqmgXk). Tο 2006 έγινε πηγή έμπνευσης για το γκρουπ
Black Eyed Peas, στο κομμάτι «Pump it». Το2000 το κουαρτέτο εγχόρδων «The Kronos Quartet», περιέλαβε την Μισιρλού στο άλμπουμ τους «Caravan» Στην Ελλάδα το έχουν ''πει'' από την Βέμπο ως τον Ν. Γούναρη απ τη Δανάη ως τους Last Drive κι από την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 και την Βίσση(σωθήκαμαν!!) ως την Μαριώ , την Γλυκερία και πάει λέγοντας και μη σταματώντας κοντά έναν αιώνα τώρα . Αμήν . Διά την αφήγησιν Μήτσος ο Τούφας
πως τυγχάνει και το διασημότερον Ελληνικόν άσμα από γενέσεως. Μισιρλού πάει να πει
μουσουλμάνα γεναίκα απέ την Αίγυπτο (Μίσρ στα αράπικα, Μισίρι στα Εξελληνισμένα)
Το αργό τούτο ζεϊμπέκικον να πούμε ,πρωτοέκανε εμφάνα περί τα 1927 στην Αθήνα από την κομπανία του Δημήτρη Πατρινού μουσικού , Σμυρνιωτάκι τη καταγωγή, όπου και έσκασε μύτη στην Ελλάδα ένεκα της καταστροφής. Πλεροφορίες περαιτέρω περί του εν λόγω μουσικού, αγνοώ. Λέγεται δε
πως η μελωδία ήτο αδέσποτος, κυκλοφορούσα ευρέως στα πέρατα της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας, είτε αποτελεί ομαδική εργασία της κομπανίας , πράγμα όμως ανεξακρίβωτον την σήμερον ημέραν. Σε ότι αφορά τα λόγια ομως του άζματος, που πραγματεύονται την καψούρα ανάμεσα σε χριστιανό και μουσουλμάνα, αύτα κατοχυρώνονται στον Πατρινό , να πούμε. Το άζμα το λοιπόν, άρχεψε την
διεθνή καριέρα του κατά το 1930 από το Αμέρικα όπου και το κεκλοφόρησε με την εταιρεία του Orthophonic ο Ελληνοαμερικάνος Τίτος Δημητριάδης και κονόμησε κανονικώς. Κατά το 1941 , ένας άλλος μουσικός πάλαι Αμέρικα ,ο Νίκ Ρουμπάνης ,πασπάτεψε την μελωδία επί το ανατολικότερον και τόκανε πιο γνωστό (έτσι το γνωρίζουμε και μεις την σήμερον) κοπάνησε και τ όνομά του ως συνθέτης από κάτου, κανείς δεν αντέδρασε , που να το ξέρεις τότενες,
το οποίον πέρασε στα ''εμά'' του παντού εκτός Ελλάδος και γειά χαρά ντάν. Είναι και η εποχή των μεγάλων ορχηστρών της εποχής jazz και λοιπά εξαίσια πράγματα και η Μισιρλού πέρασε στο ρεπερτόριό τους
μ ένα άρωμα από σουίγκ αυτή τη φορά. Μπράβο και κάντε παιγνίδι μάγκες. Κατά τας αρχάς το λεπόν της δεκαετίας του 60 , κιθαρίστας ονόματι Νίκ Ντέιλ περικαλώ, το διασκεύασε
ξανά μανά κι έτσι η Μισιρλού πέρασε
στο Rock στερέωμα τούτενη τη βολά. Το 1963 δε , οι τεράστιοι Beach Boys το περιλαμβάνουν στο άλμπουμ τους «Surfin' USA» κάνοντάς το μέρος της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας. Ορέ μπερεκέτια και μεγαλεία Ταξιδιάρα κι αλανιάρα η Μισιρλού, συνεχίζει τις τσάρκες της ανά την υφήλιο καθώς γένετε και πάλι επιτυχία
τo 1994, σαν soundtrack της
διάσημης ταινίας του Κουέντιν Ταραντίνο «Pulp Fiction» (https://www.youtube.com/watch?v=EXpJAyqmgXk). Tο 2006 έγινε πηγή έμπνευσης για το γκρουπ
Black Eyed Peas, στο κομμάτι «Pump it». Το2000 το κουαρτέτο εγχόρδων «The Kronos Quartet», περιέλαβε την Μισιρλού στο άλμπουμ τους «Caravan» Στην Ελλάδα το έχουν ''πει'' από την Βέμπο ως τον Ν. Γούναρη απ τη Δανάη ως τους Last Drive κι από την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 και την Βίσση(σωθήκαμαν!!) ως την Μαριώ , την Γλυκερία και πάει λέγοντας και μη σταματώντας κοντά έναν αιώνα τώρα . Αμήν . Διά την αφήγησιν Μήτσος ο Τούφας
Post A Comment
Δεν υπάρχουν σχόλια :